Op 28 augustus was het zover, we vertrokken naar China. Ik besefte het me nog niet helemaal, omdat het zo onwerkelijk leek. Ik zou gaan dansen in een ver land, waar de klok 6 uur verder staat dan bij ons. Na ongeveer 11 uur vliegen kwamen we aan in Wuxi. Ik heb daar zoveel mooie dingen gezien en gedaan. Ik heb een Buddha beeld van 80 meter hoog in de bergen gezien, een koepel in een boeddhistische kerk waar gedanst werd, een prachtige draaiende fontein en de geweldige natuur.
Het eerste theater waar we mochten dansen was super groot, er konden 1400 mensen in en alles van binnen was van hout. Het publiek in China is anders dan wij gewend zijn, je hoort geen gejuich en geklap tussendoor en ze lijken soms zelfs ongeïnteresseerd. Maar na elke show kwam iedereen in het publiek op ons afgerend om in hun gebrekkige Engels en gebarentaal uit te leggen dat we zo goed waren en of ze alsjeblieft met ons op de foto mochten. Dat laatste viel me erg op in China.
In de meeste landen zie je veel verschillende mensen, in China zie je eigenlijk bijna alleen maar Chinezen. Onze groep, die vrij multicultureel was, was voor hun dan ook onbegrijpelijk en zeer fascinerend. De mensen op straat zwaaiden naar ons, maakten foto’s en staarden ons na. Af en toe voelde ik me alsof ik beroemd was, terwijl de mensen daar helemaal niet weten wie ik ben. De kinderen daar lopen rond met een gat in hun broek, als de kleintjes dus moeten plassen, hurken ze en doen ze het op straat. Een andere gewoonte waar ik niet aan kon wennen was dat de mensen daar vreselijk hard rochelen en alles uitspugen waar ze voelen dat dat nodig is. Of dit nou op straat is of in de coulisse van het theater!
Haikou was onze tweede bestemming. De kamers in ons hotel waren erg groot. Het leuke was, was dat alle dansers op dezelfde etage sliepen. We lieten allemaal onze deuren open en gingen zo bij elkaar ‘op bezoek’. Het eten was voor iedereen even wennen, s’ochtends, s’middags en s’avonds was het eigenlijk altijd hetzelfde. We zaten om een ronde tafel waarop een ronde glazen plaat stond. Daar werden gerechten als rijst, eend, kip, soep en groenten op geserveerd.
Tegenover ons hotel was er een park. Als je daar liep werd je direct helemaal zen. Overal palmbomen en prachtige velden. Er werd muziek gespeeld en tai chi gedaan. Oudere mensen dansten onder de bomen en er stonden fitness apparaten voor de liefhebbers. Het was er heerlijk.
We hebben ook een workshop gegeven op een Chinese school. Ondanks dat we niet dezelfde taal spreken, kunnen we allemaal samen dansen. Het was een prachtige ervaring en je krijgt zoveel positieve energie terug van die kinderen, dat is echt heel erg leuk. Zij hebben ons ook iets geleerd die dag, een soort touwtje springen met bamboe stokken. Die dag heeft me echt geïnspireerd.
Er is nog zoveel dat ik kan vertellen maar dan kan ik net zo goed een boek uitbrengen haha. Het was een geweldige ervaring die ik nooit meer ga vergeten. Ik ben ontzettend dankbaar dat ik dit heb mogen meemaken. Ik wil iedereen meegeven om te gaan voor dat wat je echt wilt. Doe geen dingen waar je niet achterstaat en volg je hart. Als je het echt wilt zoek je geen excuus, maar ga je ervoor. Denk breed, alles is mogelijk!
(020) 579 18 00
